De meesten van ons houden ervan om er netjes en verzorgd uit te zien. Nagels en haren worden tijdig geknipt. Een douche, een bad. De tanden gepoetst. Geschoren en gekamd. En je voelt je een ander mens!

Onze persoonlijke verzorging en hygiëne, het ‘onderhoud’ van ons lichaam, het is ons wat waard. Je steekt er tijd in. Je koopt er producten voor. En dat mag ook, wij zijn geschapen naar Gods beeld en zijn een tempel van de Heilige Geest. Alle verzorging waard dus!

Maar hoe zit het met onze geestelijke hygiëne?
Zorgen we er met evenveel passie en ijver voor dat onze geestelijke hygiëne op punt staat?
Verzorgen we ons geestelijk leven met dezelfde toewijding als ons lichaam?
Investeren we in ons geestelijk welzijn?
Houden we ons geestelijk rein en heilig: benoemen en belijden we onze zonden? “Want Ik ben de HEERE, uw God. U moet u heiligen en heilig zijn, want Ik ben heilig” lezen we in Leviticus 11:44.
En wat met ons geestelijk onderhoud: zorgen we voor een regelmatige ‘beurt’ van lofprijs, aanbidding, Bijbel lezen en bidden?
Houden we ons hart en onze ziel zuiver? Houden we het rein door weg te blijven van vervuilende invloeden, bijvoorbeeld door wat we zien? “De lamp van het lichaam is het oog; als dan uw oog oprecht is, zal heel uw lichaam verlicht zijn; maar als uw oog kwaadaardig is, zal heel uw lichaam duister zijn. Als het licht dat in u is, duisternis is, hoe groot is dan de duisternis zelf!” (Mattheüs 6: 22-23)

Laten we met dezelfde toewijding die we hebben voor de verzorging van ons lichaam, ook zorgen voor ons geestelijk welzijn. Zoals het kinderliedje zegt: “Lees je Bijbel, bid elke dag, dat je groeien mag!”

Zorgen voor ons lichaam, voor ons gezin, voor onze auto. Dat is zorg dragen. Verantwoordelijkheid nemen.
Bezorgd zijn, is echter een stap te ver. Hij zal tenslotte geven wat we nodig hebben, als we onze prioriteiten maar goed weten te leggen. Iemand zei eens: “Ik eet ’s morgens niet voordat ik geestelijk voedsel heb gehad, dat is even levensnoodzakelijk!”
Even hard hongeren naar Gods Woord en omgang met Hem als uitzien naar een goede maaltijd; het is niet onmogelijk maar kost wel inspanning!

Jezus kende die geestelijke honger als geen ander. Het was Zijn voortdurende verlangen om de wil van Zijn Vader te doen. Als Jezus na een stevige voetreis moe bij een put neerzakt en een ontmoeting heeft met een Samaritaanse vrouw, laat Hij zien dat Hij zijn geestelijke honger belangrijker vindt dan zijn lichamelijke noden. “…intussen vroegen de discipelen Hem: Rabbi, eet toch iets. Maar Hij zei tegen hen: Ik heb voedsel te eten waarvan u geen weet hebt. De discipelen dan zeiden tegen elkaar: Iemand heeft Hem toch niet te eten gebracht? Jezus zei tegen hen: Mijn voedsel is dat Ik de wil doe van Hem Die Mij gezonden heeft en Zijn werk volbreng.” (Johannes 4: 31-34)

Alles was bij Hem ondergeschikt aan het realiseren en het zichtbaar maken van het Koninkrijk van God. “Wees daarom niet bezorgd en zeg niet: Wat zullen wij eten? of: Wat zullen wij drinken? of: Waarmee zullen wij ons kleden? Want al deze dingen zoeken de heidenen. Uw hemelse Vader weet immers dat u al deze dingen nodig hebt. Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden.” (Mattheüs 6: 31-33)