De mens wikt! En beschikt?

Geen antwoord
‘Dus, ik herhaal even. Jij zegt: God is er altijd geweest. Hij is het Begin en het Einde. Hij is eeuwig. Hij is de Schepper van alles.’
  ‘Ja, dat klopt.’
‘Maar dan is Hij dus ook de Schepper van het kwade?! Als Hij aan het begin van alles staat, dan dus ook van het kwade, niet? Christenen zeggen dat het kwaad van de duivel komt. Maar God heeft de duivel, die eerst een van Zijn engelen was, toch gemaakt? De satan had een eigen wil gekregen. Hij kon blijkbaar kiezen om hoogmoedig te worden? Hoe kon hij dan hoogmoedig worden in een volmaakte schepping? Was alles dan toch niet zo volmaakt? Of was het vanaf het begin Zijn bedoeling dat dit allemaal zo zou lopen…?’

Vragen waarop onze antwoorden vaak tekort schieten of op zijn minst onvolmaakt zijn.
God maakte de mens niet als robot zodat deze Hem verplicht zou liefhebben. Zelfs zijn engelen hadden de keuze om voor of tegen Hem te kiezen. Want pas dan kan je écht kiezen, uit overtuiging en liefde. Niet als een plicht. En als je mag kiezen, moet er ook iets te kiezen zijn…

Geeft mij deze onduidelijkheid zoveel twijfel dat ik besluit dat het ‘dus toch allemaal niet klopt en niet uit te leggen is’?
Nee, toch niet!
Want ik weet ook andere dingen.

Hoe is het mogelijk!
Ik moet aan Job denken. Hij dacht te weten hoe het allemaal in elkaar zat. Hij dacht God te kennen. Hij dacht Zijn handelen te kunnen verklaren. God wilde daar graag meer over horen van Job. Als een beklaagde mocht hij voor de Rechter verschijnen. Hij werd verhoord door de Schepper zelf. Hij wist het toch allemaal? Dus hij mocht het ook gaan uitleggen aan God.

Job mocht het gaan uitleggen aan God.

En wij…? Zijn wij niet als Job?
Wij weten toch ook precies hoe het allemaal zit.
Wij weten wat juist is en wat niet.
Wat rechtvaardig is en niet, wij bepalen het!
‘God, het kan toch niet zijn dat…!’
‘Waarom gebeurt dit…!’
‘U kan toch niet toestaan dat…!’
‘Als U een God van liefde bent, hoe is het dan mogelijk dat…!’
Wij zijn de maatstaf! En wij oordelen en veroordelen… met onze maatstaven.

Wie zeg jij dat Ik ben?
Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, durfde Iemand 2000 jaar geleden te zeggen.
En Hij vroeg het ook aan Zijn volgelingen: ‘En wie ben ik volgens jullie?’ ‘U bent de messias, de Zoon van de levende God,’ antwoordde Simon Petrus. (Mattheüs 16: 15-16, NBV)

Wie is Jezus volgens jou?

Dat kunnen we enkel ten volle vatten als God het ons openbaart. Het is iets dat Hij alleen maar in ons hart kan leggen. Jezus zei Petrus dat zijn belijdenis hem niet door mensen was geopenbaard maar ‘door mijn Vader in de hemel.’ (Mattheüs 16: 17b, NBV)

We kunnen enkel bij Hem komen als het ons door de Vader gegeven is. Toen Jezus dit zei ‘trokken veel leerlingen zich terug en gingen niet verder met hem mee’. Jezus vroeg zijn discipelen of zij ook wilden weggaan. Maar Simon Petrus beleed opnieuw dat Jezus volgens hem de Heilige van God was. ‘Naar wie zouden we moeten gaan, Heer?’ zei Petrus. ‘U spreekt woorden die eeuwig leven geven, en wij geloven en weten dat u de Heilige van God bent.’ (zie Joh. 6: 65 – 69)

Herken je dat gevoel?
Naar wie zou ik moeten gaan?
Welk alternatief heb ik als ik Jezus loslaat?
Is hetgeen de wereld me biedt méér en béter dan Zijn Woorden van eeuwig leven?
Is dát beter dan een leven met Hem en in Zijn nabijheid?
Wat antwoord jij op de lokroep van de wereld als Jezus je vraagt: ‘Wil je me ook verlaten?’

Bescheidenheid
Job dacht iets van God te weten, maar gaf na Gods uitleg en tussenkomst toe dat hij God eigenlijk maar kende van een afstand.
‘Eerder had ik slechts over u gehoord,
maar nu heb ik U met eigen ogen aanschouwd.
Daarom herroep ik mijn woorden en buig ik mij,
zoals ik hier zit in het stof en het vuil.’ (Job 42: 5-6)

Mij past bescheidenheid, zoals Job. Voor die grote almachtige Schepper van hemel en aarde is het enkel gepast om te buigen en te zwijgen. Niet uit angst, maar uit diep ontzag en respect om wie Hij is. Een verterend vuur maar ook een liefdevolle Vader. Zijn trouw en goedheid zijn oneindig.

Maria luistert aan de voeten van Jezus.

Ik hoef niet alles te begrijpen. Boven alles wil zoals Petrus proclameren dat Jezus de messias is, de Zoon van de levende God!
‘Slecht één ding is nodig.’ Aan Zijn voeten wil ik zitten en luisteren naar Zijn woorden die leven geven (zie Lucas 10: 38-42).
Mmmm… heerlijk veilig!