Zorg dragen namens Hem

Ik sta aan de oever van de rivier.
Krachtig stroomt het water voor me langs.
De rivier is niet erg diep. Toch moet je je wel staande weten te houden, wil je de doorsteek naar de overkant maken.

rivier papa kids

aan de slag in de rivier

De overkant is een drietal meter van me verwijderd.
Samen met de kinderen bouw ik een dam in de rivier met allerlei kleine en grote stenen die in en rond de rivier liggen.
Onze twee jongste kinderen werken aan de overkant aan de oever. Samen geven we de dam vorm. We werken naar elkaar toe.

Opeens doet de jongste zich ergens pijn aan en huilt. Z’n zusje roept naar mij. Maar door het hard stromende water kan ik haar niet horen. We gebaren naar elkaar.
Ik kan inschatten dat het meevalt en dat het niet nodig is dat ik naar de overkant kom. Maar hij kan wel wat troost gebruiken.
Met knuffel-gebaren maak ik duidelijk dat ze hem maar even moet troosten en omarmen. Ze geeft hem een voorzichtige ‘hug’ en al gauw kunnen we allemaal weer verder. De traantjes gedroogd. Het plezier is terug.

Bij het hele tafereel dat ik voor me zie, moet ik denken aan hoe God ons wil inzetten om anderen te troosten en te verzorgen. Nee, niet uit onmacht zoals bij mij. Ik kon niet snel naar de overkant gaan om mijn zoon te troosten, maar voor Hem is niets onmogelijk.

Hij is almachtig, maar wil óns graag gebruiken om een zegen te zijn voor anderen. Om zorg en liefde uit te delen die Híj graag wil geven aan onze familie, buren, collega’s en gemeenteleden die zorg nodig hebben.

Hij zoekt mensen die namens Hem liefde en genade willen uitdelen.
Dat is genade die wij van Hem ontvangen.
Zijn antwoord op ziekte, pijn en lijden in deze wereld zijn WIJ!

Wij mogen hier op aarde Zijn handen zijn die zorgen, zegenen en bemoedigen.
Wij mogen diegenen zijn waardoor God zijn liefde en zorgzaamheid aan Zijn schepping laat zien.

P1110925

zorg dragen voor elkaar

Wat willen wij namens Hem doen aan ziekte, pijn en lijden bij mensen om ons heen, dichtbij en ver af?

Hoe kijkt God naar jouw buurman of -vrouw, jouw collega’s en jouw gemeenteleden? Wat zie je in Zijn ogen? Liefde, ontferming, medeleven en compassie?
Wil jij dat aan hen overbrengen namens Hem?

Wie kan jij zegenen met aandacht en liefde namens je Hemelse Vader?

Is er iemand in jouw buurt die nood heeft aan Gods liefde en kan jij daarin van betekenis zijn?

Wees een zegen en ontvang Zijn zegen!

Terug aan de slag!

Lieve lezers!

De vakantieperiode nadert zijn einde.
Hebben jullie een goede tijd gehad?
Even er tussenuit geweest of lekker thuis of in de buurt gebleven?

P1120424

Wij gaan graag weer verder met het schrijven van artikels om u te bemoedigen, te vertroosten en op te bouwen zodat u met volharding de wedloop blijft lopen die voor u ligt (Hebreeën 12:1).
Die volharding hebben wij in deze tijd hard nodig! Wij, in onze Westerse los-van-God-samenleving en zeker ook onze broeders en zusters (bv. in het Midden-Oosten!) die lijden omwille van hun geloof in Jezus. Laten we hen in gebed blijven gedenken.

Eerder kon u lezen dat wij als gezin en als koppel door een woelige periode gaan. Door bezuinigingen bij onze werkgevers werden onze arbeidscontracten beëindigd. We hebben voor de zomer beslist dat we willen kijken of Sanneke haar hulpverleningswerk bij het CPC zelfstandig kan voortzetten. We hebben daarvoor ‘Asisto’ opgericht. Op die manier kan zij vanaf oktober toch verder met het aanbieden van hulpverleningsgesprekken. Gesprekken vinden plaats in het gebouw van het CPC te Heverlee en in het kerkgebouw van de Evangelische Kerk Diepenbeek. Meer over dit werk, kan u lezen op http://www.asisto-hulpverlening.weebly.com.

Tot binnenkort!

Hartelijke groeten

Manuel en Sanneke

Dat is nog eens op het tweede gezicht!

Link naar het filmpje: kunstwerk van Bernardo Pras.

Ik moet bij dit kunstwerk denken aan het gedicht met de naam ‘De Wever’ van Corrie ten Boom.
Het zichtbare leven is niet wat het lijkt. Er gaat een onzichtbare wereld achter schuil.
Eens zullen we alles vanuit het juiste perspectief zien en begrijpen…

DE WEVER (CORRIE TEN BOOM)

Mijn leven is een weefsel tussen God en mij,
niet ik kies uit de kleuren – heel doelbewust werkt Hij.
Vaak weeft Hij er verdriet in en ik, door onverstand,
vergeet: Hij ziet de boven- en ik de onderkant.

Als ´t weefgetouw zal rusten en de spoel schiet niet meer om,
zal God het doek ontvouwen en verklaren elk `waarom` –
hoe nodig donk´re draden zijn in des Wevers hand
naast goud en zilverdraden: zo komt Zijn plan tot stand.

Een gezegende vakantieperiode gewenst.
Dat we in deze tijd van rust, ontspanning en ‘even de teugels los’ ook Zijn nabijheid en rust mogen ervaren.